Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Οδηγίες για στοκάρισμα και είδη στόκων

Πρώτη βασική ύλη των στόκων είναι κυρίως ορισμένες πολυεστερικές ρητίνες.
Σε μερικές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται και κάποιες ακρυλικές ρητίνες.

ΣΤΟΚΟΙ
Υλικά:
Οι στόκοι σκληραίνουν με τη χρήση διάφορων σκληρυντών. Αν είναι στόκος σπάτουλας σκληραίνει προσθέτοντας σκληρυντή "παστά." ή εάν είναι στόκος πιστολιού προσθέτοντας σκληρυντή "καταλύτη" και είναι θιξοτροπικοί. Θιξοτροπία είναι το φαινόμενο μετατροπής μιας πηχτής σε ρευστότητα ύλης σε κολλοειδές διάλυμα, δηλ. όταν ένα υλικό (στόκος) μένει ακίνητος, βρίσκεται σε σταθερή κατάστικτη (ζελές), ενώ όταν ανακατεύεται αποκτά ρευστότητα.
Όλα τα υλικά που συμπεριφέροντε με αυτόν τον τρόπο λέγονται θιξοτροπικά.

Χρήση:
Οι στόκοι χρησιμοποιούνται συνήθως πάνω από ασταρωμένες μεταλλικές επιφάνειες ή τριμμένες μεταλλικές επιφάνειες αμαξωμάτων. Με τον στόκο καλύπτεται η λαμαρίνα σε σημεία με μικρές ανωμαλίες. Δεν πειράζει να μένει λαμαρίνα ακάλυπτη από στόκο, μόνο που αυτά τα μέρη πρέπει να περαστούν μετά με ειδικό αστάρι για να προστατευτούν από την σκουριά. Ο σιδηρόστοκος γεμίζει την λαμαρίνα και λειτουργεί σαν γεμιστικό μέταλλο λύνοντας προβλήματα ανωμαλιών. Δεν αποτελεί υπόστρωμα, Η αντισκωριακή προστασία που παρέχει το αστάρι ανέρχεται στο 80 % ενώ όλα τα άλλα υποστρώματα (σιδηρόστοκοι πιστολιού, σουρφασέρ. χρώμα και βερνίκι παρέχουν κάλυψη μόνο 20 %.
Διάκριση:
Οι στόκοι διακρίνονται στις εξής κατηγορίες:
1) Σιδηρόστοκοι σπάτουλας χοντροί (γεμιστικοί),
2) Σιδηρόστοκοι σπάτουλας ψιλοί (ψιλοστοκάρισμα).
3) Σιδηρόστοκοι πιστολιού.
4) Ειδικοί στόκοι. ( για πλαστικά, αλουμίνια και γαλβανισμένες λαμαρίνες )

Επεξεργασία:
Οι στόκοι δουλεύονται και περνιούνται πάνω στις επιφάνειες είτε με διάφορες σπάτουλες, είτε με ειδικά πιστόλια αέρα.
Τριψίματα - Υποδομή:
Όλοι οι στόκοι τρίβονται με γυαλόχαρτα Ρ80 έως και Ρ500. στεγνοί ή και υγροί, με το χέρι, με γυαλοχαρτιέρα ή με περιστροφικό σβουράκι, Αν θα υπάρξει υγρό τρίψιμο θα πρέπει να καθαριστούν και να στεγνώσουν πολύ καλά τα νερά. Τα υλικά αυτά είναι 'υγρόφιλα' με αποτέλεσμα να απορροφούν βαθιά την υγρασία και στην συνεχεία να μην μπορούν εύκολα να την αποβάλλουν. Για να μην παρουσίαση πρόβλημα πρέπει να στεγνώσουν σε φούρνο στους 60ο C. Επίσης τα νερά έ­χουν άλατα, γι' αυτό πρέπει να χρησιμοποιούνται αφιονισμένα νερά ή το νερά της βρύσης πρέπει να αδρανοποιείται με ειδικό υλικό (αδρανοποιητή) γι' αυτό καλό είναι να αποφεύγεται το υγρό τρίψιμο. Οι στόκοι παράγουν υποδομή κατάλληλη για αστάρια - σουρφασέρ.
Προσοχή! Οι στόκοι πρέπει να τρίβονται μόνο με ξηρό τριβή.

ΣΙΔΗΡΟΣΤΟΚΟΙ ΣΠΑΤΟΥΛΑΣ (γεμιστικοί).
Υλικό:
Η πρώτη βασική ύλη των ατόκων σπάτουλας αποτελείται από μη κορεσμένες πολυεστερκές ή σπανίως ακρυλικές ρητίνες, ενώ σαν δεύτερο συστατικό (σκληρυντής) χρησιμοποιούνται οργανικά υπεροξείδια.
Χρήση:
Οι γεμιστικοί άτοκοι σπάτουλας χρησιμοποιούνται για ανώμαλες επιφάνειες λαμαρινών. τριμμένες μεταλλικές επιφάνειες αμαξωμάτων και καλά ξεραμένες παλαιές βαφές. Οι προς σπατουλάρισμα επιφάνειες θα πρέπει να καθαρίζονται και να απολιπαίνονται πολύ καλά με καθαριστικό υγρό. και να τρίβονται με πατόχαρτα Ρ80. Ορισμένοι σιδηρόστοκοι δεν πρέπει να μπαίνουν πάνω από υποστρώματα με φωσφορικό καταλύτη (τύπος σουρφασέρ}.
Διάκριση:
Οι στόκοι σπάτουλας διακρίνονται σε στόκους κοινούς που περνιούνταν πάνω από κοινές λαμαρίνες και στόκους ειδικούς που χρησιμοποιούνται σε ειδικές περιπτώσεις όπως; πάνω από γαλβανισμένες επιφάνειες, πάνω σε πλαστικές επιφάνειες σε σκουριασμένες επιφάνειες ακόμα και σε στόκους ενισχυμένους με ίνες υαλοβάμβακα για γέμισμα οπών και για τους οποίους θα γίνει αναφορά παρακάτω.
Επεξεργασία:
Βάλτε πάνω σε μια σπάτουλα τον απαιτούμενο σιδηρόστοκο και προσθέστε 3% κόκκινης πάστα ( σκληρυντή ) η οποία συνοδεύεται με τον σιδηρόστοκο και αναμίξτε τον πολύ καλά.
Ο σκληρυντής πριν τοποθετηθεί για ανάμειξη με το στόκο πρέπει να ανακατευτεί καλά στο σωληνάριο και να μην αφεθεί ποτέ ανοιχτός μετά την χρήση γιατί εξατμίζεται και χάνει τις ιδιότητες του. Οι σπάτουλες που χρησιμοποιούνται πρέπει να είναι πάντα σχολαστικά, καθαρές. Η καλή επεξεργασία του σιδηρόστοκου φαίνεται αφού χαθεί η κόκκινη απόχρωση της πάστας.
Ο λόγος είναι ότι ο σκληρυντής προστιθέμενος σε μεγάλη ποσότητα αντιδρά (βράζει) με τους καταλύτες των χρωμάτων και δημιουργεί σκασίματα στην επιφάνια. Καλό είναι η επεξεργασία να γίνεται σε ξεχωριστή λαμαρίνα και όχι πάνω στις σπάτουλες για καλύτερη ανάμιξη του μίγματος.
Όταν γίνεται χρήση του ειδικού μηχανήματος δόσεων σιδηρόστοκου μπορεί να γίνει και επιλογή πάστας ταχυστέγνωτη η βραδυστέγνωτη.
Σημειώσεις: Σωστό στοκάρισμα σημαίνει :
α) Λιγότερο υλικό β) Λιγότερο τρίψιμο
γ) Λιγότερο χρόνο.
Σπατουλάρισμα:
Ο σιδηρόστοκος πρέπει να τοποθετείτε σε διαδοχικά στρώματα και ανά 1mm με ενδιάμεσο τρίψιμο της επιφάνειας. Με αυτόν τον τρόπο εφαρμόζετε καλύτερα ο στόκος και δεν επιτρέπει να εγκλωβιστούν μέσα του φυσαλίδες αέρα. Ο αέρας αργότερα θα βγει προς τα έξω και ο στόκος θα καθίσει με δυσάρεστα εμφανή αποτελέσματα. Ο σωστός τρόπος περάσματος με σπάτουλα είναι να σχηματίζει με την επιφάνεια της λαμαρίνας γωνία 60ο και ο στόκος να συμπιέζεται κατά μήκος της επιφάνειας σπατουλαρίσματος.
Διάρκεια αντοχής του μίγματος:
Σε θερμοκρασία 20οC το μίγμα διαρκεί 4-5 λεπτά μετά την ανάμιξη με την ταχυστέγνωτη κόκκινη πάστα. Η ανάμιξη με την βραχυστέγνωτη πάστα διαρκεί 5-6 λεπτά. Υψηλότερες θερμοκρασίες μειώνουν τους χρόνους αυτούς και χαμηλότερες τον αυξάνουν.
Στέγνωμα:
Σε κανονικές συνθήκες μετά από 15-20 λεπτά η επίστρωση στεγνώνει και η επιφάνεια μπορεί να τριφτεί. Συντόμευση του χρόνου αυτού μπορεί να γίνει με τοπική θέρμανση με ηλεκτρικές αντιστάσεις.
Τριψίματα:
Το πρώτο τρίψιμο μπορεί να γίνει με ξερό γυαλόχαρτο P80 έως P100. το δεύτερο χέρι τρίψιμο γίνεται με λεπτότερο γυαλόχαρτο P120 έως P150. Το σωστό τρίψιμο ξεκινά από το κέντρο και προς τις άκρες της επιφάνειας. Το γυαλόχαρτο, αρχίζοντας το τρίψιμο από το κέντρο φθείρετε κάπως και φθάνοντας στην άκρη αφήνει ομαλότερη επιφάνεια στο σβήσιμο. Ο έλεγχος σωστού τριψίματος γίνετε με οδηγό τριψίματος ( σπρέι με χρώμα η σκόνη φούμο ).
Παρατηρήσεις:
Οι πολυεστερικοί σιδηρόστοκοι δεν στεγνώνουν σε θερμοκρασία κάτω των 5οC. Το οργανικό υπεροξείδιο που περιέχει η πάστα είναι καυστικό. Αν πέσει πάνω στο δέρμα σκουπίστε το αμέσως και πλυθείτε με νερό και σαπούνι. Αν πέσει στα μάτια σας ξεπλύνετε τα αμέσως με άφθονο νερό που θα περιέχει 2% ανθρακικό νάτριο η πάρα πολύ καθαρό νερό. Προσέχετε την κανονική δόση της πάστας και ιδιαιτέρα όταν πρόκειται να γίνει βαφή ακρυλικών χρωμάτων δυο συστατικών (2Κ). Η χημική ενέργεια μεγαλύτερης δόσης πάστας, ερχόμενη σε επαφή με τα δύο συστατικά (2Κ σκληρυντής - καταλύτης) θα δημιουργήσει έγχρωμους λεκέδες και ιδιαίτερα στις φωσφορικές βαφές δύο συστατικών και στις ανοιχτές μεταλλικές αποχρώσεις δύο επιστρώσεων. Η μεγαλύτερη δόση της πάστας σε σιδηρόστοκο μπορεί να μονωθεί μόνο με τη χρήση πολυεστερικού σιδηρόστοκου πιστολιού.
Προσοχή! Οι πολυεστερικοί
σιδηρόστοκοι σπάτουλας είναι ακατάλληλοι για χρήση
πάνω σε θερμοπλαστικές βαμμένες επιφάνειες.
(Θερμοπλαστικές βαφές είναι αυτές που έχουν
σκληρυνθεί σε θερμοκρασίες πάνω από 50°C).
Ακόμα αυτοί δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται
πάνω από σουρφασέρ.
Προσοχή! Καθαρισμός εργαλείων:
Αμέσως μετά την επεξεργασία. όλα τα εργαλεία που
χρησιμοποιήθηκαν, θα πρέπει να καθαρίζονται με νίτρο
διαλυτικό καθαρισμού, γιατί τα πολυεστερικό
υλικά όταν στεγνώ­σουν δεν καθαρίζονται από τα διαλυτικό.

ΣΙΔΗΡΟΣΤΟΚΟΙ ΣΠΑΤΟΥΛΑΣ (ψιλοί)
Χρήση:
Οι ψιλοί σιδηρόστοκοι σπάτουλας χρησιμοποιούνται για τριμμένες μεταλλικές επιφάνειες αμαξωμάτων παλαιές καλά στεγνωμένες βαφές και σπατουλαρισμένα σημεία με γεμιστικό σιδηρόστοκο. Οι προς σπατουλάρισμα επιφάνειες θα πρέπει να καθαρίζονται, να απολιπαίνονται και να τρίβονται πολύ καλά.
Επεξεργασία:
Οι ψιλοί σιδηρόστοκοι επεξεργάζονται και σπατουλάροντε όπως και οι γεμιστικοί στόκοι.
Τριψίματα.
Το πρώτο τρίψιμο μπορεί να γίνει με ξερό γυαλόχαρτο P150 έως 240. αν πραγματοποιήσετε υγρό τρίψιμο θα πρέπει να καθαριστούν και να στεγνώσουν πολύ καλά τα νερά.
Παρατηρήσεις:
Ισχύουν οι ίδιες παρατηρήσεις όπως και στους γεμιστικούς σιδηρόστοκους σπάτουλα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου